AKTUALNOŚCI   KLUB  WYSTAWA WZORCE RAS  HISTORIA RAS  ZDROWIE REPRODUKTORY  HODOWLE

 

  SZCZENIĘTA   PLANOWANE MIOTY  CHAMPIONY  UŻYTKOWOŚĆ  GALERIA  LINKI  KONTAKT   

 

Użytkowość bassetów  - Wstęp

       Dla zainteresowanych użytkowością bassetów chciałbym na profesjonalnej stronie internetowej Klubu Bassetów w Polsce rozpocząć cykliczny poradnik: „ Bassety użytkowe ”. Ten cykliczny poradnik byłby pewnego rodzaju płaszczyzną wymiany poglądów i doświadczeń związanych z układaniem bassetów, sprzętem stosowanym do układania, przygotowaniem do prób i konkursów, oraz sprawą najważniejszą – POLOWANIEM z BASSETAMI.

       Tak, POLOWANIEM z BASSETAMI, bo cokolwiek chcielibyśmy powiedzieć i napisać o tych rasach, to jedno jest absolutnie pewne, że basset jest typowym myśliwskim psem.

 

         Wszystkie fenotypowe i psychiczne cechy bassetów zostały świadomie przez wieki ukształtowane przez człowieka tylko w jednym celu, wykonywania polowania.

Może nie zdajemy sobie czasami sprawy z tego, że WZORCE  F.C.I.  Bassetów ( FCI 33,    FCI 34, FCI 35, FCI 36, FCI 67, FCI 163) nie opisują nic innego, jak „ doskonałe narzędzia”, którymi bassety posługują się w polowaniu. „ Narzędzia ” to fafle, nozdrza, krótkonożność, bardzo miękkie aksamitne uszy, piękne melodyjne głoszenie, prawidłowe chody, łagodnie wysoko podniesiony ogon i wiele innych cech opisanych we WZORCACH RAS.              

        U wszystkich bassetów, występuje chondriodystrophia fetalis ( dziedziczne skrócenie kości kończyn). Krótkonożność u bassetów nie wykazuje żadnych cech skarłowacenia. Ludzie wykorzystali tę mutacje celowo, aby stworzyć psa do specyficznego rodzaju polowania. Bassety polowały w małych złajach na drobną zwierzynę ( króliki, zające, lisy, borsuki i.t.p.) w ciężkich warunkach terenowych ( gęste podszycie leśne i zarośla, remizy, trudno dostępne miejsca).

Specyficzna budowa ciała ( krótkonożność) pozwalała bassetowi podczas pracy na trzymanie trufli nosa zawsze blisko ziemi. Wolne flegmatyczne działanie, upartość i wielka samodzielność w działaniu, jaką obserwujemy u bassetów, pozwoliła na bardzo dokładne wypracowanie tropu. Krótkonożność bassetów, oraz sposób ich pracy, stała się pewnego rodzaju zaletą przy wykonywaniu polowania pieszo. Bassety wolniej pracują po tropach i myśliwemu jest łatwiej za nimi nadążyć podczas polowania. Możemy traktować jako historyczną anegdotę takie wypowiedzi, jak Alix M. Friedmana, który twierdził, że „ francuska szlachta była  w tak złej formie, iż mogła nadążyć za powolnym psem z krótkimi nogami i wykrzywionymi kolanami ”. Może francuska szlachta za czasów panowania dynastii Burbonów miała fatalną formę, ale na pewno z tego powodu nie stworzono krótkonożnych, wolno pracujących psów.

       Dawniej we Francji krotkonożne psy ( bassety) istniały we wszystkich rodzajach psów gończych.          W zależności od rodzaju i metod polowania dobierano odpowiedniego rozmiarami i sposobem pracy gończego psa. Ta zasada dla psów gończych obowiązywała niezależnie od regionu Francji. W Artois, Normandii, Gaskonii, Bretanii w spotykanych tam specyficznych regionalnych rodzajach ras występuje, krótkonożny gończy ( basset, bas – w języku francuskim, niski).

Diagram Leona Verriera (L´Eleveur 1939)

przedstawiający, redukcje dużego psa gończego

dzięki chondriodystrophia fetalis do wysokości basseta.

 

        Dla przykładu podam, jak to jest u szorstkowłosych gończych wandejskich ( podobne reguły dotyczą gończych gaskońskich, czy gończych bretońskich). Aby Czytelnicy zauważyli te bardzo drobne subtelności, które spowodowały wyodrębnienie i zatwierdzenie przez Komisje Standardów F.C.I. poszczególnych ras, podam tu podstawowe użytkowe kryteria: nazwa rasy, nr wzorca, wysokość w kłębie, zwierzynę, w której upolowaniu pies był głównie używany.

1)      Petit basset griffon vendéen ( FCI 67), 34 – 38 cm, polowanie na króliki.

2)      Grand basset griffon vendéen ( FCI 33), 38 – 42 cm, polowanie na zające.

3)      Briquet griffon vendéen ( FCI 19), pies 49 – 56 cm, suka 47 – 54 cm, polowanie na lisy, sarny, dziki.

4)      Grand griffon vendéen ( FCI 285), 60- 65 cm, pierwotnie używany w polowaniu na wilki, obecnie    w polowaniu na grubą zwierzynę.

Petit basset griffon vendéen.

Grand basset griffon vendéen

Briquet griffon vendéen

Grand griffon vendéen

      Trochę inaczej wygląda sprawa w przypadku angielskiego basset hounda. Nie jest on odpowiednikiem krótkonożnym w danym rodzaju ras angielskich. Basset hound powstał dzięki świadomemu kojarzeniu osobników o wyraźnie różniących się genotypach i fenotypach. Skrzyżowano obecnie nieistniejącego ciężkiego francuskiego basseta d’Artois ( FCI 18) z lżejszym francuskim bassetem artésien normand ( FCI 34). Następnie dzięki pierwszemu w historii zootechniki sztucznemu unasiennieniem z bloodhoundem ( FCI 84), powstał doskonały, o świetnym dolnym wietrze wytrzymały tropowiec. Basset hounda używano też      w małych złajach do pieszych polowań na zająca i inną drobną zwierzynę.

Basset d’Artois

Basset artésien normand

Bloodhund ( pies Św. Huberta)

Pamiętajmy, że to rodzaj polowania, warunki terenowe, gdzie przeprowadzano polowanie i zwierzyna, na którą się polowało przy użyciu psów, doprowadziły do stworzenia krotkonożnych ras bassetów. Stosowana podczas pracy hodowlanej ocena, selekcja, dobór służyły do stworzenia doskonale pracującego krótkonożnego, użytkowego psa myśliwskiego, a nie psa do towarzystwa, czy ozdoby. Postęp hodowlany nie był oceniany na podstawie rodzących się coraz piękniejszych osobników, lecz ich skuteczności na polowaniu.

      Obecnie większość hodowców prowadzi swoją pracę hodowlaną skupiając się wyłącznie na eksterierze psów, zapominając o równie ważnej użytkowości.

Ja osobiście będę bardzo zadowolony, gdy ten cykliczny poradnik pomoże hodowcom bassetów w ich hodowlanej pracy i może w niedługiej przyszłości na internetowej stronie Klubu zobaczymy reklamę miotu:     „ SZCZENIĘTA BASSETÓW, PO RODZICACH POLUJACYCH ”.

     Tematy dotyczące użytkowości powinny zainteresować też przyszłych właścicieli bassetów i te osoby, które rozpoczęły już swoją „ przygodę ” z bassetami. Zdobycie wiedzy  w temacie krótkonożnych psów gończych, jest niestety dla wielu osób bardzo karkołomnym zadaniem. Na księgarskim rynku spotykamy obecnie bardzo dużo rożnych publikacji. Mają one piękne kolorowe zdjęcia, świetną grafikę, wysokiej klasy papier, „ odpowiednią cenę ”, ale niestety tylko powierzchowną encyklopedyczną wiedzę. Nadal wyśmienitą publikacją jest wydana w formie broszury w 1986 roku książka „ Basset ” Barbary i Wojciecha Larskich.        

      Ten brak wiedzy o krótkonożnych gończych psach stara się uzupełnić wszechobecny w dzisiejszych czasach internet. Pojawiły się ostatnio bassecie „ pseudofora ”, gdzie wizerunek bassetów jest kształtowany bardziej na podstawach własnego „ widzi mi się ”, niż na naukowych podstawach. Nawet w tematach np. Basset SOS, które powinny być doskonałym miejscem do humanitarnej działalności na pozaklubowych forach, dominuje ostatnio głównie „ opluwanie ” Klubu, jego Zarządu, wieloletnich Hodowców i decyzji Sędziów Kynologicznych. Miejsce adopcji bassetów, zastąpiło publiczne opisywanie swych wewnętrznych frustracji, światłych, jedynie słusznych i „ prawdziwych ” oskarżeń. W rozpoczętym temacie „użytkowość bassetów ”nie znajdziecie Państwo takich sensacyjnych tematów. Tu dowiecie się tylko, jak spędzić wiele godzin ciężkiej pracy w lesie, polu i jak doprowadzić ułożenie swojego basseta do perfekcji. Ludzie, którzy będą się dzielić swoją wiedzą i doświadczeniem z Czytelnikami nie będą się ukrywać pod „ nickami ”   ( pseudonimami ) . Ich wiedza może być subiektywna, ponieważ jest ona oparta na własnych długoletnich doświadczeniach, ale będzie ona zawsze fachowa.

 

        Mam nadzieje, że ten poradnik na profesjonalnej stronie internetowej Klubu pozwoli zainteresowanym Czytelnikom na nowe spojrzenie na swojego basseta. Powoli będziemy odkrywać nieznane dla nas zakamarki jego prawdziwej duszy i w miarę wspólnej pracy z naszym bassetem, stanie się dla nas czytelny „ basseci język ”. Nasze działania będą jednością, kiedy ci dwaj drapieżcy, człowiek i pies, zaczną wzajemnie uzupełniać swoje zmysły dla osiągnięcia wspólnego celu.

      Basset stanie się naszym partnerem, a nie maskotką ( kanapowcem ), z którym nie wiemy, co właściwie mamy robić? Przekonamy się, że dla tej grupy ras „ szczęśliwe psie życie ” nie polega tylko na zapewnieniu psu pełnej miski jedzenia, miejsca do spania, czy wyprowadzeniu go na „ spacerek ”, lecz też stworzenia swojemu bassetowi możliwości do zaspokajania przez wieki przekazywanych z pokolenia na pokolenie psychicznych cech psa myśliwskiego.

     Myślę, że w tym cyklicznym poradniku o użytkowości na profesjonalnej internetowej stronie Klubu Bassetów w Polsce swoimi doświadczeniami podzielą się z nami inni Członkowie Klubu, którzy pracują ze swoimi bassetami. Każdy może mieć inne podejście do układania swoich bassetów. Opierając się na doświadczeniach wielu przewodników  ( menerów), będziemy mogli wybrać dla siebie i swojego basseta najodpowiedniejsze metody pracy z psem.                                                                                                                                   

 

Darz Bór – Wojciech Stan.

 

       Drodzy Czytelnicy, uściskajcie mocno swoich ulubieńców, u których występuje chondriodystrophia fetalis, od ALIBABY i BAJKI Tanali.

                                                      

 

  © Basset CLub - STB2012