Wzorce ras
 |
Wzorzec FCI nr
163 /27.01.2011/GB
BASSET HOUND
Pochodzenie: Wielka Brytania.
Data publikacji oryginalnego wzorca: 13.10.2010
Użytkowość: Pies gończy.
Klasyfikacja FCI: grupa 6 Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne.
sekcja 1.3. Małe psy gończe.
Podlega próbom pracy.
|
| |
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Uważa się, że basset wyhodowany został w średniowieczu przez mnichów
francuskich do polowania w gęstym poszyciu leśnym; pracuje z nosem przy
ziemi. Jest on blisko spokrewniony z całą rodziną francuskich bassetów,
ale swą obecną postać zawdzięcza hodowcom brytyjskim.
Pies ten zdolny jest podążać za swą najczęstszą zdobyczą – zającem – z
uporem, stosunkowo wolnym tempem, na znacznych dystansach.
WRAŻENIE OGÓLNE:
Pies gończy, krótkonożny, o znacznej masie, proporcjonalny, stylowy.
Należy pamiętać, że jest to pies pracujący i musi być zdolny do pełnienia
swych funkcji, a zatem powinien być mocny, sprawny i nadzwyczaj wytrzymały
w polu.
ZACHOWANIE/TEMPERAMENT:
Pies wytrwały, pracujący węchem, posiadający instynkt sfory, o głębokim,
melodyjnym głosie, bardzo wytrzymały podczas polowania. Łagodny, nigdy
agresywny, albo lękliwy. Uczuciowy.
GŁOWA:
Mogą się na niej tworzyć małe zmarszczki, nad i przy oczach; skóra na
głowie musi być zawsze na tyle obfita, żeby marszczyła się lekko, gdy jest
przesunięta do przodu, lub gdy głowa jest opuszczona.
Mózgoczaszka:
Górna linia kufy jest prawie równoległa do górnej linii mózgoczaszki, i
nie jest od niej dużo dłuższa.
Czaszka: Wysklepiona, z wyraźnym guzem
potylicznym. Czoło średniej szerokości, głowa zwęża się lekko w stronę
kufy.
Stop: Umiarkowanie zaznaczony.
Trzewioczaszka:
Nos: Całkowicie czarny, z wyjątkiem psów o
jasnym umaszczeniu, u których może być brązowy lub wątrobiany. Nozdrza
duże, rozwarte; nos może lekko wystawać przed wargi.
Kufa: Wąska, ale nie spiczasta.
Wargi: Górne wyraźnie przykrywają dolne.
Uzębienie: Szczęki mocne, z idealnym zgryzem
nożycowym, tzn. siekacze górne przykrywają siekacze dolne i stykają się z
nimi ściśle oraz są prawidłowo osadzone w szczękach, uzębienie kompletne i
regularne.
Oczy: W kształcie rombu, ani wyłupiaste, ani
zbyt głęboko osadzone, ciemne, ale u psów o jasnym umaszczeniu mogą być
jasnobrązowe. Wyraz ich jest łagodny i poważny. Oczy jasne lub żółte są
wysoko niepożądane.
Uszy: Nisko osadzone, tuż poniżej linii oczu.
Długie, ale nie przesadnie, sięgają tylko trochę dalej niż do końca kufy o
prawidłowej długości. Wąskie na całej długości, zawijają się do wewnątrz.
Bardzo miękkie, delikatne i aksamitne.
SZYJA:
Mocno umięśniona, dobrze wysklepiona, dość długa, z wyraźnie zaznaczonym,
ale nie przesadnym podgardlem.
TUŁÓW:
Długi i głęboki na całej długości; kłąb i lędźwie znajdują się w
przybliżeniu na tej samej wysokości.
Grzbiet: Dość szeroki, prosty. Od kłębu do
lędźwi grzbiet nie powinien być zbyt długi.
Lędźwie: Mogą być nieznacznie wysklepione.
Klatka piersiowa: Patrząc od przodu, przedpiersie jest znakomicie
dostosowane kształtem do wygięcia przedramienia. Rękojeść mostka wydatna,
klatka piersiowa nie jest ani wąska, ani nadmiernie głęboka. Żebra są
wyraźnie zaokrąglone, ale nie beczkowate, długie, zachodzące daleko do
tyłu.
Linia dolna i brzuch: Pomiędzy najniższa partią klatki piersiowej a
podłożem powinna być dostateczna przestrzeń, aby pies mógł poruszać się
swobodnie w każdym terenie.
OGON:
Dobrze osadzony, dość długi, mocny u nasady i zwężający się ku końcowi, na
spodniej stronie porośnięty umiarkowaną ilością twardego włosa. W ruchu
łagodnie wzniesiony, szablasto wygięty. Nigdy nie zakręcony, ani pionowo
noszony.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie:
Wygląd ogólny: Ramię lekko zakrzywione do
środka, ale nie tak aby utrudniało swobodną akcję kończyn, lub by kończyny
stykały się w postawie czy w ruchu. Na dolnych partiach nóg skóra może być
trochę, ale nigdy nie nadmiernie pofałdowana.
Łopatka: Ułożona wyraźnie ukośnie,
nieprzeładowana
Łokcie: Dobrze przylegające do boków,
niewykręcone ani do wewnątrz ani na zewnątrz.
Przedramię: Krótkie, mocne, o masywnym
kośćcu.
Nadgarstek: Koziniec wysoce niepożądany.
Łapy: Duże, zwarte, o mocnych opuszkach. Łapy
przednie mogą być skierowane prosto do przodu lub lekko zwrócone na
zewnątrz; w każdym jednak przypadku w postawie stojącej powinny równo
opierać się o podłoże tak, aby masa ciała była równomiernie rozłożona na
palce i opuszki. Łapy pozostawiają ślady dużego psa, a żadna część łapy
pozbawiona opuszki nie kontaktuje się z podłożem.
Kończyny tylne:
Wygląd ogólny: mocno umięśnione i szeroko
rozstawione, oglądane z tyłu pośladki krągłe. Skóra na śródstopiach może
być pomarszczona, a na piętach tworzyć niewielką fałdę; w żadnym razie
żadna z tych cech nie może być przesadnie wyrażona.
Kolano: Dobrze kątowane.
Stawy skokowe: Niskie. Śródstopia w
naturalnej postawie troszkę podstawione pod tułów, nie wykręcone na
zewnątrz i do wewnątrz.
Łapy: Masywne, o mocnym kośćcu i grubych
opuszkach. W postawie stojącej powinny równo opierać się o podłoże tak,
aby masa ciała była równomiernie rozłożona na palce i opuszki. Łapy
pozostawiają ślady dużego psa, a żadna część łapy pozbawiona opuszki nie
kontaktuje się z podłożem.
CHODY:
Najważniejsze dla zapewnienia sprawności użytkowej psa. Akcja mocna,
płynna i swobodna, kończyny przednie mają daleki wykrok, tylne dają mocny
napęd, chody zarówno przodem, jak i tyłem swobodne.
Niedopuszczalny jest sztywny, spętany chód w stawach skokowych lub
kolanach. Żaden z palców nie może być nigdy ciągnięty po ziemi.
SKÓRA:
Luźna, elastyczna, ale nie przesadnie.
Sierść: Włos gładki, krótki, zwarty, ale
niezbyt cienki. Wszystkie kontury o czystych liniach, bez frędzli. Włos
długi, miękki, z frędzlami stanowi poważną wadę.
Maść: Umaszczenie zazwyczaj trójbarwne
(czerń, biel i rude); dwubarwne (cytrynowe z białym); ale wszystkie
umaszczenie występujące u psów gończych są dopuszczalne.
WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie od 33 do 38 cm
WADY:
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady
i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie, sprawność i
dobre samopoczucie psa i zdolności do wykonywania pracy, do której był
przeznaczony.
WADY DYSKFALIFIKUJĄCE:
- Agresja lub wyraźna lękliwość
- Psy posiadające wyraźne wady fizyczne lub zaburzenia charakteru powinny
być dyskwalifikowane.
UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie
umieszczone w worku mosznowym.
|
|
