Wzorce ras : Basset gaskoński (Basset bleu de
Gascogne)
|
Wzorzec FCI: 35
/02.02.1998/F
Kraj pochodzenia: Francja
Data publikacji obowiązującego standardu: 24.01.1996
Użytkowanie: Pies używany do polowania z bronią palną, czasami jako
pies gończy, zarówno pojedynczo jak i w sforze. Najczęściej poluje się z
nim na króliki i zające.
Klasyfikacja FCI: grupa 6 - Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne.
sekcja 1.3. Małe psy gończe.
Podlega próbom pracy
|
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Rasa odrodziła się pod koniec XIX wieku pod wpływem psiarni zachodnich. Od
tej pory ulegała ciągłym przemianom, zarówno w zakresie niezbędnych
poprawek budowy, jak i podtrzymania cech psa, określanego mianem „gończy
południowy”.
WYGLĄD OGÓLNY:
Bardzo typowy basset, którego wygląd przypomina dużego gończego
gaskońskiego od którego pochodzi. Dość korpulentny, ale niezbyt ciężki.
WAŻNE PROPORCJE:
Wysokość w kłębie / długości tułowia ok. 5 : 8
Wysokość klatki piersiowej / wysokości w kłębie ok. 2 : 3
ZACHOWANIE - CHARAKTER:
Bardzo czuły węch. Aktywny, zręczny i sprawny. Zacięty podczas pracy;
obdarzony pięknym głosem. Doskonale łączy się w sfory. Pies czuły i
wesoły, swawolny.
GŁOWA:
Mózgoczaszka:
Czaszka widziana od przodu, lekko wysklepiona, niezbyt szeroka; guz
potyliczny zaznaczony; widziana z góry, tylna część czaszki jest owalna.
Czoło jest wypełnione.
Stop słabo zaznaczony.
Trzewioczaszka:
Nos czarny, szeroki, nozdrza rozwarte.
Kufa tej samej długości co czaszka; mocna; lekki garbonos.
Szczęki/uzębienie: zgryz nożycowy, siekacze osadzone prostopadle w
stosunku do szczęk.
Wargi dość obwisłe, przykrywające żuchwę i nadające kufie kwadratowy
profil. Spojenie warg dobrze zaznaczone, ale nie luźne.
Policzki suche; skóra może tworzyć jedną lub dwie fałdy.
Oczy owalne, sprawiają wrażenie głęboko osadzonych; brązowe. Spojrzenie
łagodne, nieco smutne.
Uszy charakterystyczne dla rasy, delikatne, pofałdowane, spiczasto
zakończone, wyciągnięte ku przodowi powinny sięgać poza wierzchołek nosa.
Uszy wąskie u nasady, osadzone znacznie poniżej linii oka.
SZYJA:
Dość długa, lekko wysklepiona, podgardle rozwinięte, ale nie przesadnie.
TUŁÓW:
Grzbiet wydłużony, zwarty.
Lędźwie krótkie, dobrze związane, czasami wysklepione.
Zad lekko spadzisty.
Klatka piersiowa dobrze rozwinięta, długa; głęboka, sięgająca do łokci.
Rękojeść mostka dość wydatna, mostek długi.
Żebra nieco zaokrąglone.
Brzuch lekko podkasany.
OGON:
Mocny u nasady; noszony szablasto wygięty; czasami nieco kosmaty. W
spoczynku jego koniec powinien sięgać do ziemi.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie mocne, tolerowane są lekko wygięte.
Łopatki muskularne, ale nie ciężkie, ukośne.
Łokcie przylegające do klatki piersiowej.
Kończyny tylne - oglądane od tyłu - linia pionowa przechodząca przez guzy
kulszowe, powinna przechodzić przez środek podudzia, stawu skokowego,
śródstopia i łapy.
Uda długie i muskularne.
Stawy skokowe szeroki, lekko ukątowany.
Śródstopia krótkie i mocne.
Łapy owalne, lekko wydłużone; palce suche i zwarte; opuszki i pazury
czarne.
CHODY:
Regularne i dość swobodne.
SKÓRA:
Niezbyt cienka, sprężysta. Czarna lub z dużą ilością czarnych plam, nigdy
nie jest całkowicie biała. Śluzówki czarne.
OKRYWA WŁOSOWA:
Włos krótki, półgruby, obfity.
Umaszczenie w całości cętkowane (czarno-białe), co nadaje maści odcień
łupkowo-szary, bez łat lub z różnej wielkości czarnymi łatami. Dwie czarne
łaty zwykle znajdują się po obu stronach głowy, obejmując uszy, otaczając
oczy i sięgając do policzków. Nie łączą się one na wierzchołku czaszki,
pozostawiając białą strzałkę, pośrodku której często znajduje się
niewielka, czarna owalna łatka, typowa dla rasy. Mniej lub bardziej
jaskrawe podpalania znajdują się nad łukiem brwiowym, (pies „czterooki”).
Podpalania znajdują się też na policzkach, na falach, na wewnętrznej
stronie uszu, na kończynach i pod ogonem.
WZROST:
Wysokość w kłębie: - psy i suki od 34 do 38 cm.
WADY:
Wszelkie odchylenia od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady,
obniżające ocenę w zależności od stopnia nasilenia.
Głowa:
Czaszka zbyt szeroka lub płaska.
Oczy okrągłe.
Uszy wysoko osadzone, szerokie, grube, okrągłę.
Szyja: krótka.
Tułów:
Długi, miękki grzbiet, brak masy.
Słabe przedpiersie.
Żebra płaskie.
Ogon noszony na bok.
Kończyny przednie:
Łopatka prosta.
Łokcie odstawione na zewnątrz, łapy wąskie.
Francuska postawa przednich kończyn, nadmiernie wygięte przedramiona.
Kończyny tylne:
Krowia lub beczkowata postawa tylnych kończyn.
Włos zbyt krótki i cienki.
Umaszczenie: zbyt blade podpalania.
Zachowanie: osobniki lękliwe.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
Brak typu.
Przodozgryz lub tyłozgryz.
Jasne oko.
Tułów zbyt długi.
Deformacje żeber, brak wyrostka mieczykowatego.
Krzywe kończyny przednie.
Wszelkie inne maści niż opisane we wzorcu.
Poważne wady anatomiczne.
Wyraźne kalectwo.
Osobniki tchórzliwe lub agresywne.
UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie
umieszczone w worku mosznowym. |
|